Sprawa „chłodni do przechowywania zwłok" (jak precyzuje ankieta) jest absurdalna. Szpital nigdy jej nie miał. Nie była mu do niczego potrzebna.

- Zajmujemy się przywracaniem i poprawianiem zdrowia osób dorosłych oraz dzieci cierpiących na ostre i przewlekłe choroby reumatyczne. Nie grożą one zgonem pacjenta. Stąd też nigdy nie mieliśmy w swojej strukturze organizacyjnej ani chłodni, ani pomieszczeń do przygotowania i wydawania zwłok - tłumaczy Barbara Gierak-Pilarczyk, dyrektor placówki.

Od 15 lat w sopockim szpitalu nikt nie umarł. W jego ponad 50-letniej historii był zresztą zaledwie jeden taki przypadek! Szpital przygotowany jest jednak i na taką ewentualność.

- Mamy pomieszczenia pozwalające na dokonanie oględzin zwłok i stwierdzenie zgonu. Umowa z Zarządem Dróg i Zieleni w Sopocie i Akademickim Centrum Klinicznym w Gdańsku gwarantuje nam właściwy transport i godne traktowanie nieboszczyków – wyjaśnia dyrektor.

Brak chłodni to nie jedyny absurd w ankiecie NFZ, na który trafiła dyrekcja sopockiej placówki. Szpital wyraźnie ma pecha. Mieści się bowiem w dwóch budynkach, z których każdy ma inny adres. Oddział dla dorosłych znajduje się tuż przy molo, dla dzieci - w górnym Sopocie.

Placówka może jedynie ubiegać o umowę z funduszem, ale tylko w ramach tzw. rokowań na świadczenia o obniżonym standardzie. Czyli za mniejsze pieniądze niż w tym roku. W dodatku NFZ może je ogłosić dopiero, gdy właściwy konkurs na Pomorzu oficjalnie się zakończy. A to nastąpi najwcześniej około 12 stycznia 2009 r.

- A to oznacza, że w każdym z tych budynków powinnam mieć rentgen, aparat USG z Dopplerem. Po co wyrzucać w błoto pieniądze ze składek ubezpieczonych na zakup dwóch aparatów RTG, skoro pacjentom obu budynków wystarczy jeden? - pyta dr Gierak-Pilarczyk.

Urzędnicy z pomorskiego oddziału NFZ przyznają nieoficjalnie, że wymóg istnienia kostnicy w szpitalu reumatologicznym to nieporozumienie. Idąc tym torem myślenia, powinien ją mieć też np. Urząd Miejski w Gdańsku. Tam też może się zdarzyć, że petent umrze na zawał serca.