Aby lek był skuteczny, musi w odpowiedniej dawce wniknąć do leczonej komórki. Choć wydaje się to proste, z punktu widzenia farmakologii i biologii proces ten jest bardzo złożony. Niewłaściwe skomponowanie leku może skutkować jego nikłym działaniem terapeutycznym. Problem ten w jeszcze większym stopniu dotyczy wszelkiego typu leków (lub substancji o potencjalnych właściwościach terapeutycznych) utworzonych na bazie nanomateriałów, w tym m. in nanocząstek.

By uniknąć sytuacji, w której wprowadzone do organizmu terapeutyczne nanocząstki zostaną z niego usunięte przez makrofagi, naukowcy z University of South Australia and Adelaide (Australia) opracowali system otaczania leczniczych cząstek otoczką utworzoną z fragmentów żywych komórek.

Proces polega na wprowadzeniu do żywych komórek hydrofobowych cząstek - leków lub barwników - które następnie podlegają metabolicznemu rozkładowi z udziałem komórkowych enzymów na mniejsze cząstki o hydrofilowych cechach (materia staje się wodolubna, czyli przyjazna środowisku wewnątrz komórkowemu, dzięki czemu pozostaje w cytoplazmie komórki).

W kolejnym etapie, poprzez użycie cytochalazyny B i intensywnego wytrząsania naukowcy stymulują rozbicie struktury przestrzennej komórki w taki sposób, że ta rozpada się na dziesiątki małych kapsułek wypełnionych zawartością komórki, a otoczonych w pełni funkcjonalną błoną komórkową.

Wewnątrz otrzymanych kapsułek zamknięciu ulegają również hydrofilowe substancje (np. leki) wcześniej wprowadzone do wnętrza komórek. Co ważne, błona komórkowa otaczająca mikroskopijnej średnicy kapsułki posiada wszystkie elementy "żywej" błony komórkowej, to znaczy takiej, która współtworzy żywą komórkę. Dzięki temu, za pomocą odpowiednio dopasowanych stymulantów można zmusić kapsułkę do uwolnienia zamkniętej w jej wnętrzu zawartości np. leku.

Dodatkowym atutem błony zewnętrznej leczniczej mikrokapsułki jest całkowita "niewidzialność" dla makrofagów - komórki te ignorują obecność terapeutycznych kapsułek, ponieważ identyfikowane są one jako normalne komórki współtworzące organizm.

Według naukowców, opracowana metoda to przełom w dziedzinie dostarczania leków. Niestety, zanim zostanie ona praktycznie wykorzystana w farmakoterapii, musi zostać dość mocno zmodyfikowana.

Podobał się artykuł? Podziel się!