Zespół dr Wendy Hall z King's College London przeprowadził na 42 ochotnikach badania dotyczące związków pomiędzy snem a dietą.

Połowie uczestników doradzono, w jaki sposób może przedłużyć swój sen o 90 minut (na przykład unikając kofeiny przed udaniem się na spoczynek, wprowadzając relaksujące nawyki i unikając poczucia nadmiernego nasycenia lub głodu). Pozostałe 21 osób nie uzyskało takich wskazówek.

W wyedukowanej pod kątem snu grupie mniej więcej połowa zaczęła spać dłużej niż przed uzyskaniem wskazówek, a 86 proc spędzało więcej czasu w łóżku. Ta zmiana znalazła odzwierciedlenie w diecie - średnie spożycie cukru spadło o 10 gramów na dobę (uwzględniono cukry dodawane podczas produkcji przemysłowej żywności lub samodzielnego jej przygotowania w domu, cukry w miodzie, syropach i soku owocowym).

Śpiący dłużej spożywali także mniej innych węglowodanów. W przypadku grupy kontrolnej nie zaobserwowano znaczących zmian diety.

Nie jest to pierwsza praca dotycząca zależności pomiędzy dietą a snem. Badanie z roku 2011 dotyczyło obserwacji ponad 1500 osób w średnim wieku przez sześć lat. Okazało się, że osoby otyłe w tym czasie spały średnio 6,3 godziny na dobę, natomiast te, które utrzymały zdrowszą masę ciała - 7,2 godziny.

Podobał się artykuł? Podziel się!